رهبری و تحول

سطح پنجم، به بالاترین سطح در رتبه بندی قابلیت های مدیران اجرایی اشاره دارد.

توجه داشته باشید که رهبران بقیه سطوح، اگر چه قادرند موفقیت های شایان ذکری خلق کنند اما

به هیچ وجه نمی توانند شرکت را از سطح خوب به همواره عالی ارتقا دهند. برای ارتقا یک شرکت

از سطح خوب به عالی، وجود رهبر سطح پنجمی که زمام امور را به دست گیرد، الزامی است.

در غیر این صورت چنین نتیجه ای حاصل نخواهد شد. رهبران سطح پنجم، ترکیب نادر و معما گونه‌ای

از رفتار دارند که با فرضیات «چگونه ساخته شدن یک رهبر ممتاز» در تضاد است.

رهبری یکی از پیچیدهترین و بالطبع یکی از ناشناختهترین و در عین حال یکی از مؤثرترین پدیده های

بشری در اداره سازمانها میباشد. این سه ویژگی باعث شده است تلاش‌‌های بی پایانی برای شناخت این

پدیده خارق العاده به عمل آید و رهبران سازمان‌های موفق، مورد مشاهده، تحلیل و تحقیق قرار گیرند و

مقالات و کتب بیشماری نیز در این زمینه منتشر شود.

گاه اینگونه دستاوردها، نظر به اهمیت موضوع، از قلمرو جغرافیائی زبان اصلی خارج شده و با کمک ناشران

و مترجمین زبر دست در اقصی نقاط جهان منتشر میشود. هر صاحب کسب وکاری احتمالا  داستان مدیر اجرایی

بسیار باهوش، چیره دست و توانمندی را که به مقام والای رهبری ترفیع یافته، اما در کارش ناموفق است، می‌داند.

همچنین این داستان را از بر است که برخی افراد با برخورداری از ضریب هوشی و مهارت های فنی قابل قبول ـ اما

نه فوق‌العاده ـ توانسته‌اند در جایگاه رهبر قرار گیرند و البته در کارشان نیز بسیار موفق عمل کنند.

اینگونه داستان‌ها این باور عمومی را تشدید می‌کند که شناسایی افرادی که از «قابلیت‌های رهبری»

برخوردارند، یک هنر است تا علم. با این‌حال، سبک شخصی رهبران تراز اول متفاوت از همدیگر است:

برخی رهبران تودار بوده و اهل تجزیه و تحلیل هستند، اما برخی دیگر افکار خود را با صدای بلند اعلام میکنند.

مطلب مهم دیگر اینکه هر موقعیتی رهبر خاص خود را میطلبد.